İş Kurarken Ego Neden Çok Zararlıdır?

Bence büyük kaybediyoruz. Görünüşte çok şey kazanıyoruz. Önce kazandık gibi görünenleri sıralamak istiyorum elimden geldiğince.
Ne kazanıyoruz abi?
Teknolojimiz gelişiyor öncelikle babalar gibi.
Uzak kavramı yok oluyor her geçen gün. Gelişen teknolojiyle mesafeler engel olmuyor.Bilgiye olan uzaklığımız sıfıra iniyor. Bilgiye olan yakınlığımız artıyor her geçen gün.Müthiş teknolojiler çıkıyor her geçen gün karşımıza

SEVİNİYORUZ!!!! 

Seviniyoruz çünkü her türlü işimiz daha kolay olacak diyoruz.
Hastalıklara çözümler gelecek modern modern makineler üretilip böbreğimle konuşup, böbreğimin derdinin ne olduğunu öğrenecek teknoloji geldi gelecek diyoruz.
Müthiş sevinç kaplıyor içimizi.

Her geçen yıl; Kentleşiyoruz.
Kentleşme hızımız artıyor. Saatte 15789 km hızla hemde! Seviyoruz kentleşmeyi.
Kentleşmek bizim ruhumuzda varmış abi aslında!
Neden daha önce yapmadık ki bunu..?
Geliyoruz büyük şehirlere.
Giyiniyoruz almak için boğazımızdan kısmamız gereken kıyafetlerimizi işimize okulumuza gidiyoruz.

Egomuz tavan tabi bu sırada !
Hem de ne tavan. Kendimizi tv’de gördüklerimiz zannediyoruz. İş kurarken de kendimizi aslan kaplan zannediyoruz.
Aynaya bakıyoruz.
Sonra dışarı bakıyoruz

-(ulan ben süperim )

Diyoruz. Kendimizi bu egoyla bir atıyoruz dışarı. Gözümüzün önünde can verse biri yahu bırak başkasını burnumuz yere düşse egomuzdan alamıyoruz.

Müthiş egomuz bizi hiçbir zaman yalnız bırakmıyor. Her zaman dibimizde.

Gidiyoruz işe/güce/okula bir giriyoruz içeri ama yine giyinmişiz,kokular sürünmüşüz,makyajlar,saçlar başlar yapılmış o biçimiz anlayacağın..

Neyse girdik içeri etrafa bakıyoruz. Of herkes ne kadar saçma-çirkin-aptal yine en güzel en akıllı benim! Bu kadar bakımlı ve güzelken muhattap olacağım kişi de en az kendim kadar güzel ve bakımlı olması lazım.

Bunun nedenini bende bilmiyorum neden böyle düşündüğümüzü.

Önceden şu varmış abi.. Belki dikkat etmediniz… Eski filmlerden, dizilerden gördüğüm. Güzel esas kızın en yakın arkadaşlarının arasında mutlaka güzel olmayan ama sempatik,saf,temiz bir kız mutlaka bulunurdu. Gerçek hayatta da aynen durum böyleydi.

FAKAT ŞİMDİ ..?

Böyle olması mümkün mü sizce ?
Birbirimizi kıskanmaktan yanyana 5 dakika geçiremiyoruz.
O gün karşımızdaki kişi sizden güzel  giyindiyse onu oracıkta boğmak istiyoruz.

KIZ/ERKEK ASLA FARK YOK
(örneği kızdan örnek verdim. Bu yüzden böyle açıklamak zorunda kaldım. Cinsiyetçilik yapmadım aman ha!)

Neyse devam edelim..

Bu arada hepimizi müthiş ikiyüzlülük sardı.

Çok kez şahit oldum. En yakın arkadaş olanlar, biri diğerinin yanından ayrılınca arkasından verip veriştiriyor. Tüm sırlarını bildiği için tüm zaaflarını döküyor ortaya. Hemen vuruyor onun zayıflıklarından.
En yakın arkadaşlarımızı gözden geçirelim!
Acı ama… GERÇEK.

2020’yi geçktikten sonra kaybettiklerimiz ile ilgili kısaca şurada yazıyım size:

Hepimizi inanılmaz derecede kibir,ego,ikiyüzlülük sahibi oluyoruz. En ben asla böyle biri değilim diyende de bu böyle. Derecesi değişken elbette. Kiminde az kiminde çok ama hepimiz bu insanlığın düşmanı olan bu duyguları cebimizde taşıyoruz her gün.

Şuan okuyanlar kişi kendinden bilir. Demekki sende böylesin diyebilir.
İnkar etmiyorum. Hepimiz böyleyiz. Bu durumdayız.

Hepimiz mükemmel yozlaştık. Özendik. Çok yanlış örnekleri aldık kendimize.
Doğru yaptık zannediyoruz ama içimizi saran bok duygular sayesinde kendimizi eleştiremiyoruz, farkında olamıyoruz.

Çözümü nedir bilmiyorum. Sadece tespit etmekle,özeleştiri yapmakla çözüm için durum tespiti yaptım. Gerisi insanlığımızı devreye sokmakla olacak gibi. Onda da problem varsaaaaa

İş kurarken egoları bir kenara bırakın!

İşte ozaman

VAY HALİMİZE…