Genelde bir hayal kurarken ya da ne biliyim geleceğe dönük herhangi bir hedefinizden bahsederken aldığınız tepki genellikle ”Ulan ne adamsın! Azıcık Büyük Düşün Hayalin bile küçük” diye klişe tepkiyle çoğumuz karşılaşmışızdır.
Onların açısından bakalım önce bir olaya…
Tamam büyük düşünelim. Kim istemez ki daha fazlasını, daha iyisini, daha güzelini, daha büyüğünü, daha afillisini, daha cafcaflısını daha daha dahaaaa
En tamahkarımız bile aklının derinliklerinde taşır bu duyguyu..
”Keşke daha iyisi olsa!”
Birde hırsımız var bizim.
Yüzeysel bakıldığında insanoğlu için belki tetikleyici duygu gibi görünse de insanı içten içe kemiren, içten içe kendi benliğine bile düşman eden bu yararlı mı yararsız mı , olması gerekli mi gereksiz mi belli olmayan bu duygu başımızda en büyük derttir bence!
Hırs duygusu sebebiyle insanoğlu hedefini büyük tutmaya çalışıyor. Hırs duygusu tetikliyor çünkü onu, daha fazlasını yapmalısın cümlesini beynine kazıyor insanın.
İnsan da tabiki baştan aşağı duygularla donatılmış hemen kapılıyor hırsın gazına.
Sonra Ne Oluyor ?
Sonra insanoğlu hep ileri hep yukarı bakmaktan göremiyor elinin altındaki mutluluğu, güzelliği. Sürekli ufka bakmaktan fark edemiyor ayağının dibindeki fırsatları. Çünkü ona bazı çok bilmişler ve bazı ufku geniş insanlar sürekli dikte ediyor bu onlara göre sihirli 2 kelimeyi…. ”Büyük Düşün’‘
Düşünme kardeşim çokta fazla büyük. Mutlu olamazsın sonra. Hep en iyiyi hep en zirveyi hedefleme kendine. Çünkü zirvenin tepesi tek kişilik. Senin oraya ulaşma olasılığın düşük.
ULAŞIRSAN HARİKA !!! (Kime göre, neye göre)
Peki ya ulaşamazsan? Düşlediğin zirveye koyamazsan kendini?
İşte o zaman hop çakılıyorsun yere. Tam kafanın dikine beton zemine vuruyorsun kafanı. Paramparça oluyorsun. Tuz buz oluyorsun tanınmaz hale geliyorsun. İnsanlığını kaybediyorsun.
Büyük düşüneyim derken kendini komplike sistemin içine atıyorsun. Ben hep söylüyorum ve buna sonuna kadar inanıyorum. Başarılı her şey o kadar basitlikten gelmekteki..
Biz hırsımız, egomuz, zirvede olma hırsı yüzünden basitlikten uzaklaşıyoruz.
Alıp gidiyoruz karmakarışıklığın içine kendimizi.
Geri dönüş mü ?
Geri dönüş çok zor oluyor. Çok şey götürüyor senden. Çok şeyini kaybediyorsun.
Bu kayıp illaki maddi anlamda anlaşılmamalı.
Çok güzel maneviyatını silip süpürüyor.
Duyguların, insanlığın, değer yargıların yok olup gidiyor..
SAKIN ABARTIYORSUN DEMEYİN..!
Çünkü bu yazdıkların tecrübeyle sabit. Çevremde zirveye oynarken yere çakılıp parçalanan çok insan hayatına şahit oldum.
Onlar yandı.
Siz yanmayın.